" Alles zit in een grote enveloppe en het komt jouw kant op!" dat zei mijn zusje Mónica vorige week woensdag door de telefoon.
Ik had haar twee weken eerder verteld over de nieuwe collectie die ik in gedachten heb. Kettingen van oude koperen sleutels, scharnieren, gehengen......ik probeerde het beeld wat ik mijn hoofd zag over te brengen. "Het moeten sprookjesachtige kettingen worden! alsof de drager de sleutel van een oud kasteel of een betoverde boom, of een magische plek om zijn hals heeft." Mónica luistert aandachtig, ik ga verder "of de sleutel van je hart, van je dromen en gedachten, of van je eigen wil....zoiets als, dé sleutel in eigen hand hebben." Mijn handen jeuken, ik loop over van inspiratie en wil die kettingen zo graag maken!
"Weet je?" zegt ze, "de ouders van Carmen gaan het huis van haar oma in Roales de Campo, leeghalen. Ze vertelde me dat er allemaal oude, halfvergane meubels in de stal staan. Ik zal informeren of je de sleutels en alles wat van koper of ijzer is, mag hebben. Misschien bof je."
Nu houd ik de bubbeltjes enveloppe in mijn handen, mijn zusje is geweldig! ze heeft het weer eens voor elkaar.....ik scheur de enveloppe open en weet niet wat ik zie. Zóveel prachtige oude sleutels, scharnieren, slotplaatjes en gehengen én allemaal met een verhaal. Roales de Campo ken ik, ook ónze grootouders hebben daar gewoond alvorens te verhuizen naar Guardo. Dat is zo'n dorpje in de provincie van Palencia die nog steeds niet volledig bestraat is en waar er nog huizen zijn van leem. Waar het heel gewoon is om een patio, stal of een kippenhok te hebben en iedereen, iedereen kent en elkaar hartelijk begroet. Buren gaan met elkaar om alsof ze familie van elkaar zijn en tussen 15.00 en 17.00 uur is niemand te zien op straat omdat iedereen siësta houdt of bijkomt van de bourgondische maaltijd.......en in dát dorpje is mijn materiaal jarenlang getuige geweest van het vergaan van de tijd. En nu is het in Nederland aangekomen en zal het een tweede leven krijgen en een volledige make-over ondergaan om vervolgens te schitteren als mini-kunstwerkje om iemands hals. Koper vergaat heeeeeel langzaam......als wij straks er allang niet meer zijn, dan zijn die sleutels en c.s. er allemaal nog wel. Misschien dat straks een ander ze vindt en besluit om opnieuw iets moois van te maken. Maar nu mag ik......
Reactie schrijven